փշրուկ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ փ(ը)շ•րուկ
- Պոլիս, Արաբկիր, Շատախ, Մոկս, Մուշ, Վան՝ փշրված, փոշիացած
- Վան՝ միբ տեսակ կավ որ թափումեն տանիքի վրա
- Մուշ՝ պինդ ցեղ
- Մուշ՝ գաթայի խմորը կիսաշաղախ վիճակում
- Սվեդիա՝ շատ մանր կարկուտ
- Պոլիս՝ օճառի փոշի, որ գործածվում է լվացքը եփելու ժամանակ և երեսը սափրելիս
- Պոլիս՝ մի տեսակ խմորեղեն, հացի մանրացրաց միջուկը հարում են ձվի մեջ, գդալ-գդալ լցնում եռացող յուղի մեջ, տապակում և հետո վրան շաքար լցնում
- Խոտուրջուր, Մուշ, Մոկս, Վան, Նոր Նախիջևան, Մալաթիա՝
- Արարատյան, Արաբկիր, Պոլիս, Մալաթիա, Դերսիմ՝ փշրանք, փշրված, կտորներ ◆ Կարկանդակի փշրուքը ինծի տվավ։ (Հրաչյա Աճառյան)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Կատեգորիաներ:
- Հայերեն բարբառային բառեր
- Բառեր «Հայոց լեզվի բարբառային բառարան» գրքից
- Պոլսի բարբառային բառեր
- Արաբկիրի բարբառային բառեր
- Շատախի բարբառային բառեր
- Մոկսի բարբառային բառեր
- Մուշի բարբառային բառեր
- Վանի բարբառային բառեր
- Սվեդիայի բարբառային բառեր
- Խոտուրջրի բարբառային բառեր
- Նոր Նախիջևանի բարբառային բառեր
- Մալաթիայի բարբառային բառեր
- Արարատյան բարբառային բառեր
- Դերսիմի բարբառային բառեր
- Քաղվածք/Հրաչյա Աճառյան