փոկացու

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ փո•կա•ցու 

  1. Ղարաբաղ՝ կաշի, որից փոկ են պատրաստում ◆ Փոկացուն յա դնում, յա էլ վարեն պերակ կաշվայա իլում։

Արտահայտություններ[խմբագրել]