փոհրանտուք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ փոհ•րան•տուք 

  1. Արարատյան, Ղարաբաղ՝ ոստ, որ դուրս է գալիս կտրված ծառից կամ ծառի կոճղից

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. փոհրան գցել, Ղրբ կտրած ծառից կամ կոճղից ոստ առաջանալ, ընձյուղել