փող գցող
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pʰɔʁ ɡˈt͡sʰɔʁ]
վանկեր՝ փող գ(ը)•ցող
Բառակազմություն
[խմբագրել]Բացատրություն
- (նորբ․) (խսկց․) հոգուտ անձնական շահի՝ խարդավանքով ու խաբեությամբ ուրիշներին նյութական֊դրամական վնաս հասցնող ◆ Ցուցադրվել էր հանրահայտ «փող գցող» և համատեղությամբ դավադրություններ բացահայտող Աշոտ Աբրահամյանի անմոռանալի հեռուստաելույթը։
Թարգմանություն
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։