փոշեհունց

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [pʰɔʃɛˈhunt͡sʰ]

վանկեր՝ փո•շե•հունց 

Բառակազմություն[խմբագրել]

Ածական

  1. (նորբ․) փոշուց հունցված, փոշով պատած՝ ծեփված ◆ Հինգ օրից ավել զնդանված էր նա բետոնե երկու սալի արանքում, Ու շուրջը խավար, փոշեհունց խավար։ ◆ Փոշեհունց խավար։ Սիլվա Կապուտիկյան

Աղբյուրներ[խմբագրել]