փորձակրակ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [pʰɔɾd͡zɑkˈɾɑk]

վանկեր՝ փոր•ձա•կ(ը)•րակ 

Գոյական

  1. (նորբ․) (փխբ․) իբր ուժգին՝ այրող կրակ ◆ Այրվում եմ, Հիսուս, անապատների փորձակրակով մի հավերժական։ Ս․ Եղիազարյան

Աղբյուրներ[խմբագրել]