փութավուն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pʰutʰɑˈvun]
վանկեր՝ փու•թա•վուն
Բառակազմություն
[խմբագրել]Գոյական
- (նորբ․) շտապելով, շտապով, հապճեպորեն, փութանակի ◆ Օհանը կայտառ ու փութավուն ելավ դարը։
Թարգմանություն
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։