փուչիկոտել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ փու•չի•կո•տել 

  1. Ղարաբաղ՝ մարմնի վրա փուչիկներ՝ ուռուցքնել առաջանալ ◆ Հեռ եկած ճյուրը վեր տեռավ վետանը, վեննը փուչիկոտեց։

Արտահայտություններ[խմբագրել]