փոքրամփոփ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [pʰɔkʰɾɑmˈpʰɔpʰ]

վանկեր՝ փոք•րամ•փոփ 

Բառակազմություն[խմբագրել]

Ածական

  1. (նորբ․) փոքր ծավալ ունեցող, փոքր ծավալի տեղավորված ◆ Սակայն Կոմիտասի փոքրամփոփ երգերն իրենց մեջ այնպիսի թանձրույթ են ամփոփում, որ հավասարազոր են ծավալուն կտավի գործերին։

Աղբյուրներ[խմբագրել]