Jump to content

քաղատեղ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ քա•ղա•տեղ 

  1. խոտ քաղելու տեղ, խոտհարք ◆ Մեր գյուղը սեփական քաղատեղ չուներ։ Քաղատեղը սարի մյուս երեսին է։

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։