Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ քաղ•ղեկ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

(հպվ․) զինվորական քաղաքական կազմի աշխատող, որ ղեկավարում էր Կարմիր բանակի զինվորական ստորաբաժանումները քաղաքական աշխատանքները և հրամանատարի հետ հավասարապես պատասխանատու էր ստորաբաժանման ռազմունակության ու քաղաքական վիճակի համար (1918-1942թթ․)
քաղաքական (գծով) ղեկավար (զորամասերում) ◆ Կանգնել է քաղղեկը, ժպտում է թեթև։ (Գարեգին Սևունց)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Մարգարյան Ալ․ Ս․, Հայոց լեզվի հապավումների բառարան («Հայաստան» հրատարակչություն), Երևան, 1979 — 149 էջ։