քաղքցի

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ քաղ•ք(ը)•ցի 

  1. քաղաքի բնակիչ, քաղաքացի հակառակը գյուղացի ◆ Նա գյուղացի է, դու քաղքըցի, բայց նա քեզանից ավելի քաղաքավարի է։ ◆ Դու ո՞ր քաղքցի ես։

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։