Jump to content

քամախառն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ քա•մա•խա•ռն 

  1. հետը քամի խառնված ◆  Քամախառն անձրև՝ ձյուն։ ◆  Քամախառ կարկուտը տվեց ծառերի բողբոջները թափեց։

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։