քամունք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ քա•մունք 

  1. քամված հեղուկը ◆ Լիմոնի ամունք։ ◆ Մածունը կախեց քամվելու, տակը մի աման դրեց, որ քամուքը այնտեղ հավաքվի։
  2. քմելուց հետո մնացածը ◆ Խաղողի քամուք։

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։