Jump to content

քամուք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ քա•մուք 

  1. քամված հեղուկը ◆ Մածունը կախեց քամվելու, տակը մի աման դրեց, որ քամուքը այնտեղ հավաքվի։
  2. քամելուց հետո մնացածը ◆ Խաղողի քամուք։

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։