քամքամ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ քամ•քամ 

  1. անոթությունից թուլացած՝ նվաղծ ◆ Սիրտս քամքամ է լիօնում։

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։