քաջընկեց

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [kʰɑd͡ʒəŋˈkɛt͡sʰ]

վանկեր՝ քաջ•(ը)ն•կեց 

Ածական

  1. (նորբ․) քաջի պես նահատակվող՝ ընկնող ◆ Օրերն էլ տեսան հազար-հազար հայ՝ Վանում քաջընկեց։ Հովհաննես Շիրազ

Աղբյուրներ[խմբագրել]