քարաբուժություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [kʰɑɾɑbuʒutʰˈjun]

վանկեր՝ քա•րա•բու•ժու•թյուն 

Ածական

  1. (նորբ․) բուժում բնական քարերի միջոցով ◆ Քարաբուժությունը բուսածածկված արահետ է, որ բացվել է դեռ հին ժամանակներում Ավիցեննայի, Ալ Բիլունու, Պարացելսի կողմից։ (Մամուլ)

Աղբյուրներ[խմբագրել]