քարականջ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kʰɑɾɑˈkɑnd͡ʒ]
վանկեր՝ քա•րա•կանջ
Մակբայ
- (նորբ․) քար ականջով, խուլ ձևացած ◆ Լսել քարականջ, լռել է սֆինքսն ահեղատեսիլ։ Հովհաննես Շիրազ
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։