քարաքաշան
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ քա•րա•քա•շան
- քար կրելու սայլակ (եզ կմ ձի լծած)
- տաժանելի կյանքով ապրած, չարքաշ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։