քարթղքի

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ քար•թըղ•քի 

  1. անորոշ տեսակի անտառային ծառ։ (Գուցե ծառի մի տեսակը, որ բուսնում է լեռների քարքարոտ լանջերի վրա)։

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։