քարով-քարատակ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ քա•րով-քա•րա•տակ 

  1. բոլորովին քարատակ, բոլորովին ավերակ։ ◆ «Տունը բրով-բրիշակ, քարով-քարատակ եղավ»։

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։