Jump to content

քարքաշ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ քար•քաշ 

  1. տախտակե ամաններ, որ բարձրացնում են գրաստների վրա՝ քար կմ աղյուս փոխադրելու համար։
  2. քաշքշելով, գետնի վրայով քաշ տալով, քաշաքաշ։ շան սատկածը քարքաշ տարան։

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։