քաքլան

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ քաք•լան 

  1. տակը շուտ-շուտ կեղտոտող ◆ Քաքլան տղա
  2. ձեռքից բան չեկող, անճարակ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։