քեղուք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ քե•ղուք 

  1. ինչ որ քեղված է, պոկված, փրցված-հանված

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։