քլխել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ք(ը)լ•խել 

  1. թրջել, տզկել
  2. հեղուկի մեջ երկար մնալով կմ երկար եփվելով քայքայվել՝ լխկել ◆ Միսը այնքան ես եփել, որ քլխել է։ Կաղամբի թթուն քլխել է։

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։