Jump to content

քլխել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ք(ը)լ•խել 

  1. թրջել, տզկել
  2. հեղուկի մեջ երկար մնալով կմ երկար եփվելով քայքայվել՝ լխկել ◆ Միսը այնքան ես եփել, որ քլխել է։ Կաղամբի թթուն քլխել է։

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։