քծնահառաչ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [kʰt͡snɑhɑˈrɑt͡ʃʰ]

վանկեր՝ ք(ը)ծ•նա•հա•ռաչ 

Ածական

  1. (նորբ․) քծնող և հառաչող ◆ Բայց վագրի առաջ պոռնկագառ է՝ միշտ քծնահառաչ, Նա, որի խիղճը վագրի երախ է հազարաժանիք։ Հովհաննես Շիրազ

Աղբյուրներ[խմբագրել]