քղել
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kʰʁɛl]
վանկեր՝ ք(ը)•ղել
- զգեստի թևերի բերանին կմ օձիքին քուղ կարել ◆ Արխալուխներ ու չախաներ էր կարում ու քաղում։ ◆ Հագել էր ոսկեթելով քղած բաճկոն։
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։