Jump to content

քյալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ քյալ 

քյալ 1

[խմբագրել]
  1. գոմեշ (արու կամ էգ) ◆ Քյալը գնա կթի՛ր։

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

քյալ 2

[խմբագրել]
  1. գոնջ գլուխ ունեցող, վերքոտ գլուխ, որի վրա մազ չի բուսնում ◆ Նրա գլուխը քյալ է։
  2. գոնջություն, գլխի կաշու հիվանդություն ◆ Քյալը վարակիչ հիվանդություն չէ։ ◆ Քյալը բժշկելու ժողովրդական միջոցն է սև ձյութը։ ◆ Քյալը բժշկելուց հետո մազեր են բուսնում։

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։