քնձլոտ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ քընձ•լոտ 

  1. չնչին, անպետք, աննշան (մանավանդ մաշված) ◆ Մի քնձռոտ թուր է գտնում։
  2. խեղճ, ողորմելի ◆ Մի քնձռոտ մարդ էր։ ◆ Քնձռոտ շուն, (անարագ.)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։