քնոց

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ք(ը)•նոց 

  1. քուն, մարդու քուն եղած ժամանակը

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. քնոց մտնել - քուն մտնել
  2. դառը քնոց մտնել - խոր քուն մտնել, խորը քնել ◆ Նրանք կով ու կիթը վերջացրել՝ դառը քնոց էին մտել և ննջում էին խաղաղ։
  3. դառնաժամ քնոց - խոր քնի ժամանակը, կեսգիշեր ◆ Գիշերվա դառնաժամ քնոցին սայլն իջեցրին... չինարի ծառի տակ։

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։