քռքաշ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kʰrkʰɑʃ]
վանկեր՝ ք(ը)ռ•քաշ
- գետնի կմ քռաների վրայով քաշ եկող, քաշ տալով ◆ Քռքաշ ճղներ։ Ցախը քռքաշ տանում էր։ Նրան կապեցին ձիու պոչից և քռքաշ տալով սպանեցին։
- գետնահած, խոնարհ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։