Jump to content

քսվտելեցա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ք(ը)ս•վ(ը)•տե•լե•ցա 

  1. Հաճախակի կմ այս ու այնտեղ քսվել:◆ Իշու կռնակը քոլ է ընկել, նա շարունակ քսվտում է պատին, ծառերին

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։