քրեածին

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ ք(ը)•րե•ա•ծին 

Բառակազմություն[խմբագրել]

Ածական

  1. (նորբ․) քրեական հանցագործության ծնող՝ առաջացնող ◆ Հայաստանում քրեածին իրադրությունը շարունակում է մնալ լարված։ Հայաստան (թերթ, Երևան)

Աղբյուրներ[խմբագրել]