քրեապետություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [kʰɾɛɑpɛtutʰˈjun]

վանկեր՝ ք(ը)•րե•ա•պե•տու•թյուն 

Գոյական

  1. (նորբ․) (քղք․) իբրև՝ հանցագործ՝ քրեական պետություն ◆ Եթե նման անձը, որը չարագործ է անգամ իր կուսակիցների աչքում, գրավի այդ աթոռը, ապա մենք կստանանք փոքրիկ քրեապետություն։ (Մամուլ)

Աղբյուրներ[խմբագրել]