քրէհ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kʰɾɛh]
վանկեր՝ ք(ը)•րէհ
- վարձ, որ վճարվում է սեփականատիրոջը՝ նրա կալվածից օգտվելու համար ◆ Այս բնակարանի համար ամսական երեսուն րուբլի քրէհ ենք վճարում։ Սեփական տուն չունին, քրեհով են ապրում։
- վարձ, որ վճարում են անասունի կմ այլ առարկայի տիրոջը՝ նրա անասունը կմ իրը բանեցնելու համար ◆ Քրէհով մի ձի բռնեց, հեծավ ու գնաց։ Սայլապանի քրէհը վճարիր ու ճանապարհ ձգիր։ Դաշնամուրի այս ամսվա քրէհը դեռ չենք վճարել։
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։