քրիկ-քրիկ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kʰɾik kʰˈɾik]
վանկեր՝ ք(ը)•րի-•ք(ը)•րիկ
- բոլորովին քրքրված ◆ Շորերս մաշվել, քրիկ-քրիկ են եղել։ ◆ Քրիկ-քրիկ բերել, քրքրել։ ◆ Քրիկ-քրիկ գալ, քրքրվել։
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։