քրքա
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ք(ը)ր•քա
- հում մետակսի թնճկած մասեր՝ թաթփթփուկներ, որ թեշիկով մանում են ◆ Այս մի կաժ ապրեշումից այսքան քրքա ելավ։
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։