Jump to content

քցմել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ քըց•մել 

  1. մրսելուց մատների շարժականությունը նվազել, մատները հուպ չգալ◆ Մատները այնպես քցմել էին, որ գրիչ բռնել չէի կարողանում։ Քցմած մատներս կրակի դեմ տաքացրի, սկսեցի սաստիկ մռմռալ։ Քցմած մարդ, սառած,թմրած, անճարակ, ձեռքից բան չեկող։ Նա մանկությունից էլ քցմած էր, և շարունակում է քցմած մնալ։

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։