օգնակիչ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ օգ•նա•կիչ 

  1. գութանի հինգերորդ լուծը, որը ըստ տեղերի՝ զանազան անուններ է կրում. մարդատակ, մկնտուն, խարզնտուն ևն։

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։