օշնակ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ օշ•նակ
- կճուճ, ունկավոր կավե աման՝ մեծ կամ փոքր ◆ Օշնակը պարան տալ, Առատորեն միզել (կանանց մասին)։
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։