Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ֆի•գու•րա

Ստուգաբանություն

< фигура < լատ. figura պատկեր, կերպար, կերպարանք

որևէ բանի արռտաքին տեսք` կերպարանք
մարդու կազմվածք
առարկայի կամ նրա մասերի դասավորությամբ ձևավորված բան (պատկեր, մարմին և այլն)
շարժման (քայլելու, պառկելու և այլն) ժամանակ ընդունված դիրք
(լեզվբ․) ոճ, արտահայտություն, դարձվածք
(երժշտ․) երաժշտական ստեղծագործությունը հարստացնող ու զարդարող ռիթմիկ-ռելոդիկ տարր
քանդակագործության ու գեղանկարչության մեջ` մարդու կամ կենդանու պատկեր` քանդակ
(թատր․) կերպար
(փխբ․) նշանավոր` անվանի մարդ
խաղաթղթի մեծ քարտերը (մեկանոց, թագավոր, աղջիկ, զինվոր)
շախմատի քար
(մաթ․) փակ գծով սահմանափակված հատված հարթության վրա, ինչպես և որոշակիորեն` որոշ կարգով դասավորված կետերի` գծերի` մակերեսների և այլն ամբողջությունը

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։