տասը

Հայերեն

«10» թվի ժեստը հայերեն ժեստերի լեզվով

• ՄՀԱ՝ [ˈtɑsə]

վանկեր՝ տա•սը 

Ստուգաբանություն

Բնիկ հնդեվրոպական՝ *dék՛m- «տասը» արմատից. հմմտ. հին հնդկերեն dáçan, պարսկերեն dah, լատիներեն decem, հին վերին գերմաներեն zēhan, անգլերեն ten «տասը»։

Թվական

1. թիվ իննից հետո և տասնմեկից առաջ։
2. տասը քանակություն, իննի և մեկի գումարը
3. տասը թվանշան

Արտահայտություններ

1. տասը կտոր լինել, դառնալ -միաժամանակ շատ բաներով զբաղվել, մի քանի գործ կատարել
2. տասը մատը մոմ շինել, դիմացը վառել -մեկին ամենայն նվիրվածությամբ ծառայել, մեծ սիրով, սրտանց մեկին ծառայություններ մատուցել
3. մեկը տասը շինել, մեկին տասը ավելացնել
   1. մի աննշան բանը մեծացնելով պատմել, իմացած մի փոքրիկ բանի վրա մի քանի չեղած բաներ ավելացնելով պատմել, ասել
   2. մեծացնել, ավելացնել, բազմապատկել (ունեցածը, հարստությունը)
4. տասն անգամ -շատ անգամ
5. տասը կաշի քերթել -յոթ կաշի քերթել

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ ten արաբերեն՝ عشرة գերմաներեն՝ zehn դանիերեն՝ ti եբրայերեն՝ עֶשֶׂר էսպերանտո՝ dek իսպաներեն՝ diez իտալերեն՝ dieci լեհերեն՝ dziesięć հոլանդերեն՝ tien հունարեն՝ δέκα ճապոներեն՝ 十 (ja) շվեդերեն՝ tio չեխերեն՝ deset պարսկերեն՝ دَه պորտուգալերեն՝ dez ռուսերեն՝ десять (ru) ‎(desjatʹ), десятка (ru) ‎(desjatka), десяток (ru) ‎(desjatok) վրացերեն՝ ათი ֆիններեն՝ kymmenen ֆրանսերեն՝ dix

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։