Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ամբոխավարութիւն

վանկեր՝ ամ•բո•խա•վա•րու•թյուն

Կազմություն

Արմատ՝ ամբոխ, հոդակապ՝ -ա-, արմատ՝ վար, վերջածանց՝ -ություն:

սեփական նպատակներին հասնելու համար ամբոխի կրքերը և բնազդները հրահրելը, կեղծ խոստումներով մարդկանց զգացմունքների, բնազդների վրա ազդելը, երկերեսանիորեն զանգվածների սակավ գիտակից մասի ճաշակին հարմարվելը (դեմագոգիա) ◆ Այդ թվականին գավառի մեջ ոչ ոք ամբոխավարության մասին ծանոթություն չուներ։ (Վահան Թոթովենց) ◆ Բասկ կապիտալիստները, որ համախոհ գործում են սպանական կապիտալիստների հետ` խեղդելու բասկ բանվորների դասակարգային ծավալուն շարժումը, ամբոխավարություն են անում արծարծելով այն ստությանը, թե՝ սոցիալիզմը քայքայում է ազգությունը, լուծում է ազգությունները, դարձնելով նրանց անհայրենիք աշխարհաքաղաքացիներ։ (Ավետիք Իսահակյան)
ամբոխավար լինելը
(բրվք․) ամբոխի կամ մարդկանց զանգվածի կողմից իրականացվող կառավարում կամ սահմանադրական մարմինների ահաբեկում

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ демагогия (ru) ‎(demagogija) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Հարություն Ալեքսանյան, Ելեն Գոլդբերգ, Բարեվարքության եզրույթների բառարան, Երևան, «Էդիթ Պրինտ», 2016 — 128 էջ։