Հայերեն

Գոյական

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ամբողջութիւն

(սոց․) հասկացությունը սոցիոլոգիայում օգտագործվում է՝ նկարագրելու համար անհատների խումբը, որը չունի ձևական կամ ոչ ձևական կառուցվածք

վանկեր՝ ամ•բող•ջութ•յուն

ամբողջ լինելը
բոլոր մասերի միասնություն, մեկ ամբողջ կազմող մասերի միասնություն ◆ Աշխատանքի, հանգստի ու քնի ժամերը ձուլվել էին իրար, և ժամանակը դարձել էր անհատնելի մի ամբողջություն: (Հրաչյա Քոչար)

ամբողջություն, լրիվություն, լիակատարություն, անպակասություն (ամբողջական, լրիվ լինելը)
միակտուրություն, միակտորություն, ամբողջություն, լրիվություն (ամբողջական, միակտուր լինելը)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ whole, integrity, ensemble, aggregate գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ целость (ru) ‎(celostʹ), цельность (ru) ‎(celʹnostʹ), целостность (ru) ‎(celostnostʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Սուսաննա Ասիկյան, Սոցիոլոգիա (Անգլերեն-հայերեն բացատրական բառարան), Երևան, ««Զանգակ» հրատարակչություն», 2015 — 208 էջ։