Jump to content

անանուն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Գոյական

վանկեր՝ ա•նա•նուն 

  1. վերնագիր չունեցող, անվերնագիր ◆ Մի՞թե այս անանուն երգը բանաստեղծություն չէ։ (Ավետիք Իսահակյան)
  2. անունը անհայտ, հեղինակն անհայտ ◆ Թող ձեր հին շենքերի նման գործերս մնան անանուն: Եղիշե Չարենց
  3. համբավ չունեցող, աննշան
  4. անասելի, չնկարագրվող ◆ Անանուն մղձավանջ։ (Վահրամ Փափազյան)
  5. հայկական մականուն
  6. (գրադ․) տե՛ս անանուն գրվածք
Հոմանիշներ
[խմբագրել]
  1. անոնիմ
  2. անհայտ, անհամբավ, անհռչակ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]

Ածական

  1. անուն չունեցող
  2. որի անունը հայտնի չէ
  3. որի հեղինակը հայտնի չէ (բնս․)
  4. անուն՝ համբավ չունեցող, աննշան, անհայտ
  5. անուն չունեցող, որին արժանի անվանումով կոչել հնարավոր չէ, անասելի
  6. անուն, վերնագիր չունեցող, անվերնագիր

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Արամ Բաբայան, Գրադարանային տերմինների բառարան (ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն) (ԿՈՒԼՏՆՈՒՍ հիմնարկների գործերի կոմիտեի հրատարակություն), Երևան — 265 էջ։