Jump to content

բարձրություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [bɑɾd͡zɾutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ բարձրութիւն

վանկեր՝ բարձ•րութ•յուն 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Գոյական

  1. բարձր, բարձրահասակ լինելը ◆ Սմբատին տեսնելով, նա ոտքի կանգնեց ու բարևեց, երևան հանելով իր հասակի բարձրությունը։ (Շիրվանզադե)
  2. ուղղահայաց տարածությունը դեպի վեր ◆ լեռան բարձրություն
  3. բարձր տեղ երկրի մակերեսին, բարձրունք (բլուր և այլն)
  4. գետնի և նրանից բարձր գտնվող որևէ բանի միջև եղած ուղղաձիգ տարածությունը ◆ թռիչքի բարձրություն
  5. երկրի մակերևույթի որևէ կետի ուղղահայաց գծով ծովի մակերևույթից վեր գտնվելու տարածությունը ◆ Սևանա լիճը գտնվում է 1916 մ բարձրության վրա:
  6. երկրից վերև, բարձր տեղ, բարձունք ◆ երկնքի անհուն բարձրություն
  7. որևէ վայրի բարձր տեղը, կետը ◆ Եթե վաղվան սպասենք, ապստամբները լեռան բարձրությունները կգրավեն և մեզ երկու կողմից կպաշարեն։ (Մուրացան)
  8. որևէ բանի մեծություն, բարձր մակարդակ, աստիճան և այլն ◆ աշխատանքի արտադրողականության բարձրություն, ջերմության բարձրություն
  9. որևէ վայրի՝ շինվածքի բարձր կետը ◆ Այդ միջոցին մեկը միջնաբերդի բարձրությունից խոժոռ դեմքով նայում էր, թե ինչ է կատարվում ներքևում։ (Րաֆֆի)
  10. բարձր պաշտոն, դիրք, աստիճան ◆ Օ՜, որքան նա պաշտելի էր յուր դժբախտության մեջ և որքան անմատչելի յուր բարձրության վրա։ (Շիրվանզադե)
  11. սաստկություն, ուժեղություն, ուժգնություն, հնչեղություն (ձայնի) ◆ ճնշման բարձրություն
  12. գոռոզություն, ամբարտավանություն,
  13. լուսատուի գտնվելու կետի անկյունը հորիզոնի վրա (աստղգ․)
  14. լեռնային կամ բլրավետ տեղանք, որ ավելի քան 200 մետրով բարձր է ծովի մակերևույթից (աշխգր․)
  15. մարմնի գագաթից հիմքին իջեցրած ամենամեծ ուղղահայացը և դրա երկարությունը (երկրչ․)
  16. (հնց․) արքայազունների հարգական տիտղոս (Ձեր(դ), Նորին դերանունների հետ) ◆ Թող հրամայե ինձ Ձեր բարձրությունը։
  17. վեհություն, վսեմություն զգացմունքների բարձրություն (փխբ․)
  18. դրական, խրախուսական լինել ◆ Փորձը… պարզ ցույց է տալիս ձեր մասին… նրա ունեցած կարծիքի բարձրությունը: Եղիշե Չարենց

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. բարձունք (երկրի մակերևույթի, շրջապատի նկատմամբ հարաբերական բարձրադիր հատված)
  2. մեծություն (որևէ բանի բարձր աստիճան)
  3. սաստկություն, ուժեղություն(ճնշման)
  4. առաստաղ (օդանավի թռիչքի և այլն) (փխբ․)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]
  1. բարձրություն վերցնել - բարձրանալ, երկրի մակերևույթից դեպի վեր թռչել (նորբ․)
  2. լեռան բարձրություն
  3. պատշաճ բարձրություն
  4. եռանկյան բարձրություն
  5. կոչման բարձրության վրա լինել

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Ս․ Գասարջյան, Ճարտարապետական և շինարարական տերմինների ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն բացատրական բառարան, Երևան, 2007 — 572 էջ։