բուսակեր

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [busɑˈkɛɾ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բու•սա•կեր 

Ածական

1. բույսերով կերակրվող սնվող

Գոյական

1. միայն բուսական և կաթնեղեն կերակրով ապրող մարդ (վեգետարյան)
2. (խոհր․) բույսերով սնվող մարդ

Հոմանիշներ

1. բանջարակեր, բուսաճարակ, բուսասուն, բանջարաճաշակ, բանջարաբուտ
2. տե՛ս խոտակեր

Արտահայտություններ

1. բուսակեր կենդանի

Բաղադրյալ բառեր
բուսակերություն բուսակերական

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։