գլխացավանք

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɡlχɑt͡sʰɑvɑŋkʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ գ(ը)լ•խա•ցա•վանք 

Բացատրություն

1. (նորբ․) նեղություն, անհանգստություն, ձանձրույթ, որ մարդ պատճառում է ուրիշին
2. նեղություն պատճառող գործ՝ հոգս

Հոմանիշներ

1. գլխացավ, գլխացավություն, գլուխցավանք, նեղություն, անհանգստություն
2. տե՛ս պատուհաս

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ bother գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ возня (ru) ‎(voznja), канитель (ru) ‎(kanitelʹ), хлопоты (ru) ‎(xlopoty) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։