գոռոզ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɡɔˈrɔz]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ գո•ռոզ
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Թերևս նույն ծագումն ունի, ինչ գոռ համիմաստ բառը, որի համար ենթադրվում է իրանական աղբյուր, սակայն դժվարություն է հարուցում -ոզ-ը, որի բնույթը պարզ չէ. կա բարբառային տկլոզ, որ զուգահեռ ունի տկլոր ձևի մեջ. խոխոզ «ահավոր, խրոխտ» և կոկոզ «մեծամիտ, հպարտ» բառերը, թերևս կրկնավոր են, և նրանց մեջ -ոզ-ը չի առանձնանում։
Ածական
- (նորբ․) ինքնահավան, ինքնապանծ, մեծամիտ, անբարտավան
- (հնց․) հպարտ, խրոխտ
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- մեծամիտ, ամբարտավան, գոռոզամիտ, բարձրամիտ, հպարտամիտ, ինքնահավան, ինքնապաստան, ինքնապարծ, բարձրահոն, բարձրախոհ, բարձրապարանոց, բարձրավիզ, բարձրադեմ, բարձրաքիթ, անձնագոհ, անձնահաճ, անձնահավան, անձնապարծ, պարծենկոտ, անհամեստ, գոռոզաբարո, գոռոզասիրտ, (գրք․) անբարհավաճ, ամբարիշտ, կոկոզ, կոկոզամիտ, կոկոզավիզ, վիսապանծ, վիսաբարո, վիսական, վիսկոտ, (ժղ․)՝ խոզ, աքլոր, փչած տիկ, փուչիկը մեծ, մեծ քիթ, քիթը տնկած, քիթը բարձր, դունչը բարձր, դունչը (երկինք) ցցած, գեներալ Կուտոզովի տղա
Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։